ดองไว้เสียนาน ตั้งแต่ครั้งไปสัมมนาที่บรูไน กลับมาก็สอบๆๆๆ จนตอนนี้เรียนจบแล้วเพิ่งมีเวลามานั่งทำบ้าง
งานที่ไปก็คือ 11th Asean Food Conference 2009 ซึ่งจริงๆแล้วตอนแรกจะจัดที่ประเทศไทย อืมม แต่ยกให้บรูไนจัดไปก่อน
แป้งไปตั้งแต่ 19 -24 ตุลาคม 2009
ก่อนไปก็คิดว่าปัญหาใหญ่สุดคงเป็นเรื่องอาหาร ซึ่งก็ไม่ผิดนัก แต่ก็ไม่เลวร้ายอย่างที่คิดไว้
เพราะอาหารที่นั่นจะคล้ายๆมัสมั่น ฮังเล บ้านเราเกือบทุกอย่าง แล้วคนที่นั่นก็ติดกินหวานซะด้วย ผักก็ไม่ค่อยกินกัน
ก็แอบมีมื้อพิเศษอยู่ เราแอบติดสอยห้อยตามอาจารย์ไปกินด้วย เป็นมื้อที่มีอาหารทะเลกินมากมาย แต่ไม่ว่าจะสั่งให้ปรุงซ็อสอะไร ออกมาก็หวานทุกจาน
ได้นั่งโต๊ะใกล้ๆกับเจ้าหน้าที่การเงินของงานอายุราวๆ สามสิบกว่าๆ ที่คอยแต่จะถามว่า อร่อยมั้ย กินอีกสิ กินน้อยจัง ไม่กินนั่นเหรอ นี่เหรอ
จนอาจารย์พูดกับพี่ที่ไปด้วยว่า
"ถ้าเขามาคุยกับลูกสาวอาจารย์อีก จารย์จะเก็บเงินแล้วนะ" ฮ่าๆๆๆ
คือ ก็เพิ่งมารู้ตอนหลังว่า คนที่นู่นเขาชอบตัวเล็กๆอวบๆขาวๆ ผ่าง!! เกือบได้เสี่ยเมืองน้ำมันเลี้ยง แล้วนั่น ฮ่าๆๆๆ
ออ ได้ไปเที่ยวมาด้วย ก็ซื้อแพคเกจทัวร์ 1/2 วัน ไปดูวังสุลต่าน วังลูกชายสุลต่าน (แต่ไม่ได้เจอสุลต่านนะ อิอิ)
ไปพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ แล้วก็พิพิธภัณฑ์สมบัติของสุลต่าน ไปดู water village ก็ถือว่าคุ้มครึ่งวันเลยนะ
ภาพชุดนี้ Nikon D60 + 18-55vr + 55-200vr
มีโปรเสจบ้าง โดย LR แต่ท้องฟ้าของจริงจ้า แล้วก็คนที่นั่นเขากินขนมสีแปร๋นอย่างนั้นจริงๆ ไม่ได้ดึง saturate นะ เหอๆ
1.Jame'Asr Hassanil Bolkiah mosque (วังของลูกชายสุลต่าน) โดมใหญ่ๆนั่นปะด้วยทองคำแท้จำไม่ได้ว่ากี่เค
2.ที่ไกลลิบๆนั่น Sultan Omar Ali Saifuddien Mosque (วังของสุลต่าน)
3.ไกด์เล่าให้ฟังว่าเป็นวัดจีนวัดเีดียวในบรูไน
4.ราชรถ นี่ก็แปะด้วยทองแท้ Usongan Diraja (Royal Chariot) ที่อยู่ใน Royal Regalia Building (พิพิธภัณฑ์สมบัติของสุลต่าน) ในนั้นมีมงกุฏเพชร และทองแท้ หลายอย่าง ประตูเป็นประตูเซฟ ห้ามคิดขโมยเด็ดขาด มีทหารเหน็บปืนและมีดยาว พร้อมจวกได้ทุกเมื่อ!!!
5.โรงแรมที่ไปสัมมนา Rizqun International hotel ครึ่งนึงเป็นโรงแรม อีกครึ่งหนึ่งเป็นห้าง The mall เหมือนจะใหญ่แต่ไม่ใหญ่ ขนาดประมาณเมเจอร์รัชโยธินตึกเก่า บรูไนไม่ผลิตของกินเอง Import ล้วนๆ อรั๊งงงงง
งานที่ไปก็คือ 11th Asean Food Conference 2009 ซึ่งจริงๆแล้วตอนแรกจะจัดที่ประเทศไทย อืมม แต่ยกให้บรูไนจัดไปก่อน
แป้งไปตั้งแต่ 19 -24 ตุลาคม 2009
ก่อนไปก็คิดว่าปัญหาใหญ่สุดคงเป็นเรื่องอาหาร ซึ่งก็ไม่ผิดนัก แต่ก็ไม่เลวร้ายอย่างที่คิดไว้
เพราะอาหารที่นั่นจะคล้ายๆมัสมั่น ฮังเล บ้านเราเกือบทุกอย่าง แล้วคนที่นั่นก็ติดกินหวานซะด้วย ผักก็ไม่ค่อยกินกัน
ก็แอบมีมื้อพิเศษอยู่ เราแอบติดสอยห้อยตามอาจารย์ไปกินด้วย เป็นมื้อที่มีอาหารทะเลกินมากมาย แต่ไม่ว่าจะสั่งให้ปรุงซ็อสอะไร ออกมาก็หวานทุกจาน
ได้นั่งโต๊ะใกล้ๆกับเจ้าหน้าที่การเงินของงานอายุราวๆ สามสิบกว่าๆ ที่คอยแต่จะถามว่า อร่อยมั้ย กินอีกสิ กินน้อยจัง ไม่กินนั่นเหรอ นี่เหรอ
จนอาจารย์พูดกับพี่ที่ไปด้วยว่า
"ถ้าเขามาคุยกับลูกสาวอาจารย์อีก จารย์จะเก็บเงินแล้วนะ" ฮ่าๆๆๆ
คือ ก็เพิ่งมารู้ตอนหลังว่า คนที่นู่นเขาชอบตัวเล็กๆอวบๆขาวๆ ผ่าง!! เกือบได้เสี่ยเมืองน้ำมันเลี้ยง แล้วนั่น ฮ่าๆๆๆ
ออ ได้ไปเที่ยวมาด้วย ก็ซื้อแพคเกจทัวร์ 1/2 วัน ไปดูวังสุลต่าน วังลูกชายสุลต่าน (แต่ไม่ได้เจอสุลต่านนะ อิอิ)
ไปพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ แล้วก็พิพิธภัณฑ์สมบัติของสุลต่าน ไปดู water village ก็ถือว่าคุ้มครึ่งวันเลยนะ
ภาพชุดนี้ Nikon D60 + 18-55vr + 55-200vr
มีโปรเสจบ้าง โดย LR แต่ท้องฟ้าของจริงจ้า แล้วก็คนที่นั่นเขากินขนมสีแปร๋นอย่างนั้นจริงๆ ไม่ได้ดึง saturate นะ เหอๆ
1.Jame'Asr Hassanil Bolkiah mosque (วังของลูกชายสุลต่าน) โดมใหญ่ๆนั่นปะด้วยทองคำแท้จำไม่ได้ว่ากี่เค
2.ที่ไกลลิบๆนั่น Sultan Omar Ali Saifuddien Mosque (วังของสุลต่าน)
3.ไกด์เล่าให้ฟังว่าเป็นวัดจีนวัดเีดียวในบรูไน
4.ราชรถ นี่ก็แปะด้วยทองแท้ Usongan Diraja (Royal Chariot) ที่อยู่ใน Royal Regalia Building (พิพิธภัณฑ์สมบัติของสุลต่าน) ในนั้นมีมงกุฏเพชร และทองแท้ หลายอย่าง ประตูเป็นประตูเซฟ ห้ามคิดขโมยเด็ดขาด มีทหารเหน็บปืนและมีดยาว พร้อมจวกได้ทุกเมื่อ!!!
5.โรงแรมที่ไปสัมมนา Rizqun International hotel ครึ่งนึงเป็นโรงแรม อีกครึ่งหนึ่งเป็นห้าง The mall เหมือนจะใหญ่แต่ไม่ใหญ่ ขนาดประมาณเมเจอร์รัชโยธินตึกเก่า บรูไนไม่ผลิตของกินเอง Import ล้วนๆ อรั๊งงงงง
แก้ไขล่าสุดโดย pangfoon เมื่อ Thu Jan 21, 2010 9:52 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง